20 Nisan 2013 Cumartesi

Kartal to Kadıköy

Camasirsuyu kokusundan nefret ederim. Minibuste yanima oturan ve bos kafasinda olusturdugu siyahsi gorusunu kiyafetleti de yansitan kadindan gelen buram buram camasir suyu kokusu kadar itici birsey yoktur. Olur da yakin durakta iner diye beklerim oysaki o son duragin ismini soyleyerek parasini uzatmis, para ustu olan 15 kurusu beklemektedir. Sicak bir yaz gununde sofor haliyle kapi acik gidince olusan hava akisi tum minibusun camasir suyu kokmasina neden olmustur ve ben hala ne yapsam da yanimdan uzaklassa diye dusunurken yandan bir ses "inebilir miyim?" der. 

Bu yanimdaki kadina ait olsaydi bugun hala koku alabiliyor olurdum.

 -7 dk sonra - 

İndi be Hele Şükür!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder