Büyümek

Önemsemezdik çürüyen dişlerimizi
Yediğimiz şekerlerin tadından fazla.
Bazen acırdı ellerimiz
Dışarda koşuştururken
Adını oyun koyduğumuz şey uğruna
Takılıp yere düşünce.
Yahut da dizlerimiz çizilirdi,
Pantalonlarımız yırtılırdı,
Yüzümüz güneşte yanardı.
Birlikte gülerdik ve
Birlikte ağlardık.
Kurduğumuz düşler vardı,
Ve peşinden koşulacak hayaller.
Yine de, her şeye rağmen
Ne kadar memnun olsak da halimizden
Işıklı ayakkabılardan da
Horoz şekerlerinden de
Fırfırlı bisikletlerden de
Mis gibi kokan çimenlerde
Bir top peşinde koşmaktan da
Çok istediğimiz tek şeydi büyümek.
Deliler gibi beklerdik büyümeyi
Çünkü bok vardı.