14 Mart 2012 Çarşamba

Soyun adımızı sonsuz karanlığa

Bu asansör hep yukarı mı çıkar? Bailaora seslerindeki yakarış gibi. Yarım kalmış düşüncelerden türemiş cümleler lazım(lık)sa eğer bazen, devşirmeliyiz o zaman sadrazam-ı aleyhü vesselamı. Yukarı çıkış yasaksa yarım adadaki yanık yiğit şelalesinde, atlanmalıdır o zaman aşa eve(l) (y)Allah. Uğursuz gecelerdeki inançsız yıldız takımlarından inmiş bir vahiyse eğer geçmişimiz, bağır! Yet(k)isiz devlet ajanlarına bağır, yardım eli uzatmamış beyaz adamlara bağır! Yorgan kavgasını töre cinayetine çevirenler bizlersek eğer, haykır adımızı sonsuz karanlığa. 


Soyun sonu sadece söz son(a) ererse gelecektir. Soyun ki söz sona ermesin, soyun ki bütün doğallığınla dolaşabil dağlarda, soyun ki utanç duyma durumundan, soyun ki hala sorgulayabildiğini görsünler cevapları, soy(un) ki geceler çıkabilsin aydınlığa.  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder